Alp Eren Baltacı

   
  Divan Şiirleri
  Avnî
 

Fatih Sultan Mehmed Han




Gazel

Dolsa 'âlem ta'n degül dûd-ı siyâhumdan benüm
Mihr görmen zerrece gün yüzli mâhumdan benüm

Nice pinhân eyleyem ol dilbere âşıklugum
Pür durur dîvân şehrün âh ü vâhumdan benüm

Devlet-i 'aşkıyla payem bir makama irdi kim
Şânumı anlar görenler izz ü câhumdan benüm

Hâk-i pây-i yâr tâcum kûy-ı dilber mesnedüm
Reşk ider Cemşîd ü Cem taht ü külâhumdan benüm

Hayl-i 'aşkı şâh-râh-ı gamda kılsam germ-rev
Çeşm-i encüm kuhl ider gerd-i sipâhumdan benüm

'Avniyâ bir hâle irdüm derd-i hicr-i yâr ile
'İbret alur niceler hâl-i tebâhumdan benüm

**********

Gazel

Sâkiyâ mey sun ki bir gün lâlezâr elden gider
İrüşür fasl-ı hazan bâg ü bahâr elden gider

Her nice zühd ü salâha mail olur hâtırum
Gördügümce ol nigân ihtiyar elden gider

Şöyle hâk oldum ki âh itmeğe havf eyler gönül
Lâ-cerem bâd-ı sabâ ile gubâr elden gider

Gırra olma dilberâ hüsn ü cemâle kıl vefa
Baki kalmaz kimseye nakş ü nigâr elden gider

Yâr içün agyâr ile merdâne ceng itsem gerek
İt gibi murdar rakîb ölmezse yâr elden gider

**********

Gazel

Âhiret kesbeylemektir dâr-ı dünyâdan garaz
Yoksa ey zâhid nedir bildin mi ukbâdan garaz

Yârsız cennet dahî olsa bana zindân olur
İyi bil dîdârdır firdevs-i a'lâdan garaz

Mâl ü mülkü terkedip gitsen gerektir âkıbet
Pes nedir dünyâ için ey hâce dünyâdan garaz

Her ne kim görsen taalluk bağlama kılma karâr
İbret almaktır dilâ seyr ü temâşâdan garaz

Bu gönül eğlencesidir Avniyâ çün âkıbet
Ma'rifet satmak değildir şi'r ü inşâdan garaz

**********

Gazel

Ağlasa âşık belâ-yı hicr ile nâlân olup
Gözleründen akan anun yaş yerine kan olup

Geh cefâ kûhı gubârından örünse kisveti
Geh belâ vadisini geşt eylese 'uryân olup

Her ne denlü cevrler görse vefalar eylese
Her ne denlü gülseler hâline ol giryân olup

Gam beyabanına her gün eylese seyr ü sefer
Her gice mihnet- serâ-yı firkate mihmân olup

Râz-ı 'aşkı aşikâr itmeğe takat bulmasa
Sinesinde nâvek-i dil-dûzlar pinhân olup

**********

Gazel

'Aşk ile viran iden gönlini ma'mûr istemez
Hâtırın mahzûn iden bir lahza mesrur istemez

Hâk-sâr olup hevâ ile gubâr olan gönül
Hâk-i râh-ı yârdan bir dem özin dûr istemez

Hoş gören âkil fena tavrını şöhret gözlemez
Künc-i uzlet isteyen kendüyi meşhur istemez

La'l-i nâba meyi kılmaz bağrını pür-hûn iden
Dâmenin pür-eşk iden lü'lü-yi menşur istemez

Aşk nakdi bir hazînedür ana yokdur zeval
Mâlik olan ‘Avniyâ bir gence gencûr istemez

**********

Gazel

Ağlasa derd-i derûnum çeşm-i giryânım sana
Âşikâr olurdu gâlib râz-ı pinhânım sana

Mesned-i hüsn üzre sen ben hâk-i rehde pâymâl
Mûr hâlin nice arz ede Süleyman'ım sana

Şem'i gör kim meclisinde ağlayıp başdan çıkar
Hoş yanar yıkılır ey şem'-i şebistânım sana

Subh gibi sâdık olduğum gam-ı aşkında ben
Gün gibi rûşen durur ey mâh-ı tâbânım sana

Dün rakîbin cevrini men' eyledin ben hastadan
Eyledi te'sir gûyâ âh u efgânım sana

Zahm-ı hicrân şerhi çün mümkün değildir dostum
Sîne-çâkinden haber versin girîbânım sana

Eyleme gönlün gözün cevr ile Avnî'nin harâb
Dürr ü gevherler verir bu bahr ile kânım sana

**********

Gazel

Bâde-i nâb ile buldu rûh-ı cânân revnak
Gûyiyâ güller ile buldu gülistân revnak

Zülf-i miskîn ki rûh-ı yâr ile tâbende durur
Şem'-i pürnûr ile san buldu şebistân revnak

Göricek yaşımı naz ile salınır ol yâr
Cûyibar ile bulur serv-i hırâmân revnak

İşidip nâlemi handân olur ol yâr bulur
Na'ra-i bülbül ile gonca-i handân revnak

Eşk-i çeşmimle olur lâ'l-i leb-i yâr ferah
Tâb-ı kevkeble bulur lâ'l-i Bedahşân revnak

Hatt u hâl ile bulur Avnî rûh-ı yâr şeref
Bâblarla nitekim buldu Gülistân revnak

**********

Gazel

İmtisal-i cahid-ü fillah oluptur niyyetim
Din-i İslâm'ın mücerred gayretidir gayretim

Fazl-ı Hakk ü himmet-i cünd-i ricalullah ile
Ehl-i küfrü ser-teser kahreylemektir niyyetim

Enbiya vü evliyaya istinadım var benim
Lütf-i Hak'tandır hemen ümid-i feth-i nusretim

Nefs ü mal ile nola kılsam cihanda ictihad
Ham-ü lillah var gazaya sad-hezaran rağbetim

Ey Muhammed mucizat-ı Ahmed-i Muhtar ile
Umarım galip ola a'da-yı dine devletim

**********

Kimsesiz Hiç Kimse Yok

Hiç kimse yok kimsesiz
Herkesin var bir kimsesi
Ben bugün kimsesiz kaldım
Ey kimsesizler kimsesi
*******
Kimse aradığım yollarda
Kimsesizlik kimsem oldu
Dinsin artık hicranın cana
Kimse aradığım yollar
Kimsesiz kimselerle doldu

**********

Sevdün o dilberi söz eğlemedün vay gönül
Eyledin kendözini aleme rüsvay gönül
Sana cevr eylemede kılmaz ol pervay gönül
Cevre sabr eyleyemezsün nideyin hay gönül
Gönül eyvay gönül vay gönül eyvay gönül

Çâk olan dest-i cefa ile giribanundur
Erişen hâr-ı gam u mihnete damanundur
Dökülen yere bela tîğı ile kanundur
Her dem ağıza gelen mihnet ile canundur
Gönül eyvay gönül vay gönül eyvay gönül

Tali'ün yüzi gülüp olmadı handan nideyin
Yüreğün derdüne bulunmadı derman nideyin
Kasduna yar çekerek hançer-i bürran nideyin
Veriserün bu gam u mihnet ile can nideyin
Gönül eyvay gönül vay gönül eyvay gönül

Aşk-ı dildar ile nice edesin nale vü zar
Eyledin sabr u kararı bu hevalarda nisar
Zülfü sevdası eder alemi çün başına dar
Faide ne tutalım eyleyesin terk-i diyar
Gönül eyvay gönül vay gönül eyvay gönül

Vasl-ı dilberle nasib olmadı dilşad olmak
Dest-i cevr ile yıkılan dilün abad olmak
Dam-ı gamdan dil ü can bülbülü azad olmak
Niceye dek işin efgan ile feryad olmak
Gönül eyvay gönül vay gönül eyvay gönül

Çünkü dildar niyazın görüben naz eyler
Naleni işidicek şiveye ağaz eyler
Bezm-i gamda kadini çeng yüzün saz eyler
Nalişin perdesini zühreye demsaz eyler
Gönül eyvay gönül vay gönül eyvay gönül

Bilmedüm derd-i dilün ölmek imiş dermanı
Öleyin derd ile tek görmeyeyün hicranı
Mihnet ü derd ü gama olmağ içün erzani
Avniya sencileyin mihnet ü gamkeş kanı
Gönül eyvay gönül vay gönül eyvay gönül...

**********

Gazel

Görsek ol gonca lebi çak-ı giriban ederüz
Gül yüzün yadına bülbül gibi efgan ederüz

Hasta dil kapuna varsa n'ola timar ister
Yine bu derde onun derdine derman ederüz

Mihrün ey hüsn-i bedi ü leb-i lali şirin
Kıssa-i Hamza gibi aleme destan ederüz

Kematün şevki alem-veş ne kadar olsa ayan
Dilde raz-ı dehenün sırrını pinhan ederüz

Avniya gerçi ölüm dünyada müşkil işdür
Gamze-i dilber ile biz anı asan ederüz

**********

Gazel

Kaçan ki cür‘añ ile tâze rûh bula hâk
Tarîk-i ‘ışkda hâk olmadan baña ne bâk

Figân ki cân ile göñlüm bu devrde yakdı
Gehî mey âteşi vü gâh rûy-i âteş-nâk

Rikâbuñ öpmek içün başumı fedâ kıluram
Eger ki bend ola boynuma rişte-i fitrâk

Yele varur çü ese bâd-ı kahr-ı istiğnâ
Niteki ahker ü hâkister encüm ü eflâk

Fenâ riyâzı gül ü goncasından ey ‘Avnî
Nişân virür dil-i sad-çâk ü hırka-i sad-çâk

***********

Gazel

Ey cefâ-hu hâtırum derd ile mahzûn eyledüñ
Zahm-ı sînemden gözüm yaşın ciger-gûn eyledüñ

Gam beyâbânında şeydâ idüp ey Leylî-hırâm
Akl ü hûşumdan ayırduñ beni mecnûn eyledüñ

Eşk-i sîm ü rûy-i zerdüm nakdini izhâr idüp
Dôstum uşşâk içinde beni Kârûn eyledüñ

Lâ‘l-i nâbuñ yâdına kan içmek idi ‘âdetüm
Eşk-i hûnînüm aña yâr itdüñ efzûn eyledüñ

Çün gubâr-ı hecre teskin virmedi ne fâide
Gözlerüm yaşını dut kim Nîl ü Ceyhûn eyledüñ

Hecr bî-dâdına ülfet dutmış idi ‘Avnînüñ
Gayrlarla ‘ayş idüp hâlin diger-gûn eyledüñ

**********

Gazel

Sîneden ben ki çekem âh ü figân-ı derd-nâk
Yaralar kan ağlayup ol dem iderler sîne çâk

Şerbet-i lâ‘lüñ sunup ağyâra öldürdüñ beni
Gayre cân viren ‘acebdür kim beni eyler helâk

Her ne deñlü zülfüñüñ şahbâzı cânlar sayd ider
Ol hevâda cân kuşı pervâz ider bî-vehm ü bâk

Sürmege yüz pây-i serv-i yâre bolur dest-res
Kangı ‘âşık kim su gibi meşrebini ide pâk

Sîneye gelsün hayâl-i yâr dirseñ ‘Avnîyâ
Zahma merhem gibidür ger eyler iseñ sîne çâk

**********

Gazel

Gül yüzüñ rengiyle gül cânına bî-dâd eyledüñ
Kaddüñe serv[i] kul itdüñ yine âzâd eyledüñ

Dâne-i hâl ile hüsnüñ hırmenin zeyn ideli
Cân ile dil hâsılını cümle ber-bâd eyledüñ

Tîğ çekdüñ şâd oldum âhari katl eyledüñ
Gayrı şâd itdüñ velî bu şâdı nâ-şâd eyledüñ

Dir imişsen ‘âşıka cevr eylemek hûyumdurur
‘Işkuñı ‘âşıklar içre baña isnâd eyledüñ

‘Avnîyâ dîvânelikden gam yime şimden girü
Çünki ‘âşık olalı meyl-i perî-zâd eyledüñ

**********

Gazel

Kâmetin yâd itmez aña kim leb-i cânân gerek
Sakınur lâ-büd hevâdan her kime kim cân gerek

Eşk deryâsını saldum virmedi teskîn aña
Sîne tâbı def‘ine ol âb-gûn peykân gerek

Rahş-ı ‘ışka virmedi sahrâ-yı hicrân hîç za‘f
Tâ kıyâmet imtidâdınca aña meydân gerek

Ol perî ‘ışkın dimezven göñlüme dîvânedür
Düşmeninden râzı lâ-büd kişinüñ pinhân gerek

‘Avnîyâ rindân harâbât içre ‘ayş itmek içün
‘Arsa-i ‘âlem aña sahn ü felek eyvân gerek

**********

Gazel

Ey perî hüsn ile çün germ oldı bâzâruñ senüñ
Âfitâb ü mâh oldılar harîdâruñ senüñ

Bozdı yüzini mehüñ zülf ile lutf-ı ‘ârızuñ
Âfitâbâ âteş urdı tâb-ı ruhsâruñ senüñ

Cûybâr etrâfını seyr eyledikçe serv eger
Başı aşağa olurdı görse reftâruñ senüñ

Çeşm-i şehlâñı görelden bâğda ey serv-i nâz
Başı ditrer nergisüñ kim oldı bî-mâruñ senüñ

Cânlar alur revân itseñ hırâmân kâmetüñ
‘Avnîye cân virür ammâ lutf-ı güftâruñ senüñ

*********

Gazel

Baña cevri firâvândur nigâruñ
Nitekim gül firâkından hezâruñ

Göñül ol bî-vefâya sabr u ‘ışkuñ
‘Iyân eyle ne kim var yoğ u varuñ

Göñül bir dem figândan olma hâlî
Egerçi nâleye yok iktidâruñ

Göñül feryâduña rahm itmez ol yâr
Aña beñzer ki hoşdur âh ü zâruñ

Göñül almakda key çâbüktür ol zülf
Giçürme elde dururken şikâruñ

Sen olduğuñ [yire] uğramaz ol yâr
Ne nef‘i yol başında intizâruñ

Görür kim bî-zer ü müflis gedâsen
Saña ‘Avnî niçe yâr ola yâruñ

**********

Mesnevi

TUHFETÜ’L-HÜKKÂM

İftitâh-ı suhan-ı ehl-i kemâl
Nâm-ı a’lâ-yı Hudâ-yı müte’âl

Hâlik u Rezzâk u Rahmân u Rahîm
Kâdir ü Nâsır u ‘Allâm u ‘Alîm

Hâlik-ı ‘âlem olan Hak oldur
‘Âleme Hâkim-i mutlak oldur

Hâlikuñ zikr-i cemîli her ân
Kimde kim dâ’im ola vird-i lisân

Olup ol mazhar-ı lutf-ı Bârî
Hatm olur hayr ile cümle kârı

Her sözüñ evvelidür nâm-ı Hudâ
Zikr-i Hak dilde gerek subh u mesâ

Reh-nümâ olmag içün hûb u latîf
Bize Hak kıldı ‘atâ şer’-i şerîf

Kula oldur gice gündüz lâzım
Hidmetinde ola dâ’im kâ’im

Emr-i ma’rûf ile hem ‘âmil ola
Nehy-i münkerden ide cümle ibâ

Mü’min olana yiter pend-i kavî
Nass-ı Kur’ân u hadî・-i nebevî

Ümmet-i Ahmed iseñ kılma ‘inâd
Yüri ol şer’e mutî’ u münkâd

Sâlik olan kişiler ol râha
Buldılar togru yolı Allâha

Yañılup kej giden ol yola müdâm
Oldılar iki cihânda bed-nâm

Sâlik-i râh-ı şerî’at olıgör
Vâsıl-ı bahr-i hakîkat olıgör

Hâssa-i şer’e idenler hidmet
Buldılar iki cihânda ‘izzet

Ne sa’âdet bu ki ‘âlim olasın
‘Adl ile kâdî vü hâkim olasın

Gözedüp kavl-i Resûl ü Mevlâ
Eyleyüp şer’-i şerîfi icrâ

Bî-sebeb ol tama’-ı hâmı koyup
Cem’-i mâl itmege ikdâm[ı] koyup

Rızk-ı maksûmuña kâni’ olasın
Zâlimüñ zulmine mâni’ olasın

İki ‘âlemde seni Hazret-i Hak
Bahr-i lutfına ider müstagrak

Efdal-i tâ’at-i Rabbü’l-’izzet
‘Adl ile şer’e olupdur hidmet

Er iseñ ‘adl ile bir nâm eyle
Müstakîm olmaga ikdâm eyle

Dâ’imâ ‘ilm ile ‘âmil olıgör
‘Adl ü dâd itmege mâ’il olıgör

Rahmet aña ki ‘adâletle gide
Nâmını haşre degin zinde ide

Âgâz-ı Kelâm-ı Hamdele-i Sa’âdet-Peyâm
Bast-ı Mukaddemât-ı Mehâmid-i Magfiret-Encâm

Hamd-i bî-had o Hudâ-yı ezele
Şükr-i bî-’add ni’am-ı Lem-yezele

Ol ki halk eyledi bu nüh felegi
Pür idüp ins ile cinn ü melegi

Yog iken ‘âlemi ol var itdi
Kudret ü hikmetin izhâr itdi

Budur ol emr-i sa’âdet-makrûn
Didi kevneyne hemân “kün fe-yekûn”

Bir avuç balçuga kıldukda nazar
Oldı anda suver-i nev’-i beşer

**********

Gazel

Yine mestâne gelün azm-i hârâbat idelüm
Hizmet-i pîr-i mugan ile mübâhât idelüm

Hum-ı meyden götürüp âlemi seyrân idelüm
Tûr-ı aşka çıkalum yine münâcât idelüm

Zâhid-i huşg kabul eyleyüben özrimüzi
El virürse bir ayag ile mükâfat idelüm

Ta’n idüp hâlet-i bezme eğer inkâr ide
Bade vü beng şühûdıyle isbât idelüm

Hüsn-i yâr âyîne-i dilde görünmezse eğer
Avniyâ bâde-i nâbı ana mir’at idelüm

**********

Gazel

Hayf ola pîr-i nâ-tüvân mürteşi-i zamân ola
Hırs u tama'la her zamân mübtezel-i cihân ola

Anıla sû-i hal ile kizb ile cem'i mal ile
Zulm ile vü vebâl ile aleme dastân ola

Göstere Hak o zâlimi kim ide her mezâlimi
Hetk ide ırz-ı âlimi cehl ile bir zaman ola

Gelmese ötmese gurâb çün bizi itmese harâb
Korkumo pençe-i ukkâb irişe yelkovan ola

Avnî-i 'adl-perverüz dâver-i dâd - güsterüz
Bu sözi ana söylerüz k'analaya nüktedân ola

**********

Gazel

Yüzün meh-i 'id ü ser-i zülfün şeb-i Esra
Gamzen Yed-i Mûsâ leb-i la'lün dem-i 'İsa

Bu hüsn ü edayı ki Huda sana virüpdür
Mâni-i cihan yazmadı tasvîrüne hemtâ

Alnun kamerine yüzün ayına müşabih
Bunca göz ile görmedi bu çarh-ı mu'allâ

Şol câm ki nûş eylemişem bezm-i gamunda
Bir sade habâbıdur anun günbed-i hadrâ

'Avnî seni medh eyledi çün tarz-ı gazelde
Matla' didi yüzüne vü agzuna mu'ammâ


 
   
 
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol